The Popes and Science Part 20

Bull of Pope Boniface VIII. with regard to burials, which is supposed to have been misconstrued into a prohibition of dissection.

De Sepulturis, Bonifacius VIII. Corpora defunctorum exenternantes, et ea immaniter decoquentes, ut ossa a carnibus separata ferant sepelienda in terram suam, ipso facto sunt excommunicati.

Cap. I. Detestandae feritatis abusum, quem ex quodam more (Alias, _modo_) horribili nonnulli fideles improvide prosequuntur, nos piae intentionis ducti proposito, ne abusus praedicti saevitia ulterius corpora humana dilaceret, mentesque fidelium horrore commoveat, et perturbet auditum, digue decrevimus abolendum. Praefati namque fideles hujus suae improbandae utique consuetudinis vitio intendentes, si quisquam ex eis genere n.o.bilis, vel dignitatis t.i.tulo insignitus, praesertim extra suarum partium limites debitum naturae persolvat, in suis, vel alienis remotis partibus sepultura electa; defuncti corpus ex quodam impiae pietatis affectu truculenter exenterant, ae illud membratim, vel in frusta immaniter concidentes, ea subsequenter aquis immersa exponunt ignibus decoquenda. Et tandem (ab ossibus tegumento carnis excusso) eadem ad partes praedictas mittunt, seu deferunt tumulanda. Quod non solum Divinae majestatis conspectui abominabile plurimum redditur, sed etiam humanae considerationis obtutibus occurrit vehementius abhorrendum. Volentes igitur (prout officii nostri debitum exigit), illud in hac parte remedium adhibere, per quod tantae abominationis, tantaeque immanitatis, et impietatis abusus penitus deleatur, nec extendatur ad alios; Apostolica auctoritate statuimus, et ordinamus, ut c.u.m quis cujusc.u.mque status, aut generis, seu dignitatis exst.i.tent: in civitatibus, terris, seu locis, in quibus catholicae fidei cultus viget, diem de caetero claudet extremum circa corpora defunctorum hujusmodi abusus, vel similis nullatenus observetur, nec fidelium ma.n.u.s tanta immanitate foedentur. Sed ut defunctorum corpora sic impie, ac crudeliter non tractentur, et deferantur ad loca in quibus viventes eligerint sepeliri, aut in civitate, castro, vel loco ubi decesserint, vel loco vicino ecclesiasticae sepulturae tradantur ad tempus, ita, quod demum incineratis corporibus, aut alias ad loca ubi sepulturam eligerint, deportentur, et sepeliantur in eis. Nos enim si praedicti defuncti executor, vel executores, aut familiares ejus, seu quivis alii cujusc.u.mque ordinis, conditionis, status aut gradus fuerint etiam si pontificali dignitate praefulgeant, aliquid contra hujusmodi nostri statuti, et ordinationis tenorem praesumpserint attentare defunctorum corpora sic inhumaniter et crudeliter pertractando, vel faciendo pertractari {414} excommunicationis sententiam (quam exnunc in ipsos plurimos) ipso facto se moverint incursuros, a qua non nisi per Apostolicam sedem (praeterquam in mortis articulo) possint absolutionis beneficium obtinere. Et nihilominus ille, cujus corpus sic inhumane tractatum fuerit, ecclesiastica careat sepultura. Nulli ergo, etc.

Datum Latera. XII. Calen. Martii, Pontificatus nostri anno VI.

II.

Decree of Pope John XXII. forbidding alchemies, by which he prohibited the pretended making of gold and silver, but is claimed to have hampered the progress of chemistry.

De Crimine Falsi t.i.tulus VI. I Joannis XXII. [circa annum 1317 Avenioni]

Alkimiae hic prohibentur, et puniuntur facientes et fieri procurantes: quoniam tantum de vero auro et argento debent inferre in public.u.m, ut pauperibus erogetur quantum de falso et adulterino posuerunt. Et si eorum facultates non sufficiunt, poena per judicis discretionem in aliam commutabitur, et infames fiunt. Et si sint clerici beneficiis habitis privantur et ad habenda inhabiles efficiuntur. (Vide Extravagantem ejusdem Joannis quae incipit "Providens" et est sub eodem t.i.tulo collocata.)

Spondent quas non exhibent divitias, pauperes Alchimistae; pariter qui se sapientes existimamt in foveam incidunt quam fecerunt. Nam haud dubie hujus artis Alchimiae alterutrum se professores ludificant; c.u.m suae ignorantiae conscii, eos, qui supra ipsos aliquid hujusmodi dixerint, admirentur: quibus c.u.m veritas quaesita non suppetat, diem cernunt, facultates exhauriunt; idemque verbis dissimulant falsitatem, ut tandem quod non est in rerum natura, esse verum aurum vel argentum sophistica trans.m.u.tatione confingant; eoque interdum eorum temeritas d.a.m.nata et d.a.m.nanda progreditur, ut fictis metallis cudant publicae monetae characteres fidis oculis, et non alias Alchimic.u.m fornacis ignem vulgum ignorantem eludant. Haec itaque perpetuis volentes exulare temporibus, hac edictali const.i.tutione sancimus, ut quic.u.mque hujusmodi aurum vel argentum fecerint, vel fieri secuto facto mandaverint, vel ad hoc scienter (dum id fieret) facientibus ministraverint, aut scienter vel auro vel argento usi fuerint vendendo vel dando in solutum: [illegible letter or or mark] verum tanti ponderis aurum vel argentum poenae nomine inferre cogantur in public.u.m pauperibus erogandum, quanti Alchimic.u.m existat; circa quod eos aliquo praedictorum modorum legitime const.i.terit deliquisse: facientibus nihilominus aurum vel argentum Alchimic.u.m aut ipso, praemitt.i.tur, scienter utentibus perpetuae, infamiae nota respersis. Quod si ad praefatam poenam pecuniarum exsolvendam deliquentium ipsorum facultates non sufficiant, poterit discreti moderatio judicis poenam hanc in aliam (puta carceris, vel alteram juxta qualitatem negotii personarum differentiam aliasque attendendo circ.u.mstantias) commutare. Illos vero qui in tantae ignorantiam infelicitatis proruperint, ut nedum nummos vedunt, sed naturalis juris praacepta contemnant, artis excedant metas, legumque violant interdieta scienter videlicet adulterinam ex auro et argento Alchimico cudendo seu fundendo, cudi seu fundi faciendo monetam; hac animadversione percelli jubemus, ut ipsorum bona deserantur carceri, ipsique perpetuo sint infames. Et si clerici fuerint delinquentes, ipsi ultra praedictas poenas priventur beneficiis habitis et prorsus reddantur inhabiles ad habenda.

III.

Bull of Pope John XXII. forbidding certain magical practices, which, like the prohibition of alchemies, protected his flock from {415} sharpers of various kinds, sooth-sayers, pretended sorcerers, magicians, _et id genus omne_. This is the bull which Pres. White quotes under its Latin t.i.tle, _Super illius specula_, as if he had it under his eye at the moment of writing, and which he says "shows Pope John himself, in spite of his infallibility, sunk in superst.i.tion the most abject and debasing; for in this bull, supposed to be inspired from wisdom from on high, Pope John complains that both he and his flock are in danger of their lives by the arts of the sorcerers. He (the Pope) declares that such sorcerers can shut up devils in mirrors and finger-rings and phials and kill men and women by a magic word; _that they had tried to kill him by piercing a waxen image of him with needles in the name of the devil."_

Contra immolantes daemonibus, aut responsa et auxilia ab eis postulantes; sive tenentes libros de eiusmodi erroribus tractantes.

Ioannes episcopus servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam.

Super illius specula, quamvis immeriti, Eius favente clementia qui primum hominem humani quidem generis protoplastum, terrenis praclatum, divinis virtutibus adornatum, conformem et consimilem imagini suea fecit, revocavit profugum, legem dando; ac demum liberavit captivum, reinvenit perditum, et redemit venditum, merito suae Pa.s.sionis, ut contemplaremur ex illa super filios hominum, qui christianae religionis culta Deum intelligunt et requirunt: dolenter advertimus, quod etiam c.u.m nostrorum turbatione viscerum cogitamus quamplures esse solo nomine christianos, qui relicto primo veritatis lumine, tanto erroris caligine obnubilantur, quod c.u.m morte foedus ineunt, et pactum faciunt c.u.m inferno: daemonibus namque immolant, hos adorant, fabricant ac fabricari procurant imagines, annulum vel speculum, vel phialam, vel rem quamc.u.mque aliam magice ad daemones inibi alligandos, ab his petunt responsa, ab his recipiunt, et pro implendis pravis suis desideriis auxilia postulant, pro re faet idissima faetidam exhibent servitutem: Proh dolor! hujusmodi morbus pestifer, nunc per mundum solito amplius convalescens, eccessive gravius inficit Christi gregem.

1. c.u.m igitur, ex debito suscepti pastoralis officii, oves aberrantes per devia teneamur ad caulas Christi reducere, et excludere a grege dominico morbidas, ne alias corrumpant: hoc edicto in perpetuum valituro, de consilio fratrum nostrorum, monemus omnes et singulos renatos fonte baptismatis, in virtute sanctae obedientiae, et sub interminatione anathematis, praecipientes eisdem, quod nullus ipsorum aliquid de perversis dictis dogmatibus docere ac addiscere audeat: vel, quod execrabilius est, quomodolibet alio modo, in aliquo illis uti.

2. Et quia dignum est, quod hi, qui per sua opera perversa spernunt Altissimum, poenis suis pro culpis debitis percellantur: nos in omnes et singulos, qui contra nostra saluberrima monita et mandata facere de praedictis quicquam praesumpserint, excommunicationis sententiam promulgamus, quam ipsos incurrere volumus ipso facto.

Statuentes firmiter, quod praeter poenas praedictas, contra tales, qui admoniti de praedictis seu praedictorum aliquo infra octo dies a monitione computandos praefata, a praefatis non se correxerint, ad infligendas poenas omnes et singulas, praeter bonorum [Transcriber: might be "ponorum"] confiscationem dumtaxat, quas de iure merentur haeretici, per suos competentes iudices procedetur.

3. Verum c.u.m sit expediens, quod ad haec tam nefanda omnis via omnisque occasio praecludatur, de dictorum nostrorum fratrum consilio, universis praecipimus et mandamus, quod nullus eorum libellos, scripturas quasc.u.mque ex praefatis d.a.m.natis errobus quicquam continentes, habere aut tenere vel in ipsis studere praesumat; quin {416} potius volumus, et in virtute sanctae obedientiae cunctis praecipimus, quod quic.u.mque de scripturis praefatis vel libellis quicquam habuerint, infra octo dierum spatium ab huiusmodi edicti nostri not.i.tia computandum, totum et in toto et in qualibet sui parte abolere et comburere teneantur: alioquin volumus, quod incurrant sententiam excommunicationis ipso facto, processuri contra contemptores huiusmodi (c.u.m const.i.terit) ad poenas alias graviores. Datum Avenione, etc.

IV.

Bull of Pope John XXII. authorizing the inst.i.tution of chairs of medicine and arts in the University of Perugia. The bull shows John's care for the maintenance of standards in education, and is a revelation by its antic.i.p.ation of requirements for the Doctor's Degree that we are only now coming to enforce once more.

Erectio cathedrarum medicinae et artium in Perusino Studio, data insuper facultate episcopo licentiandi et laureandi in utraque facultate idoneos, pro quorum examine nonullae sanciuntur leges.

Ioannes episcopus servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam.

Dum solicitae considerationis indagine in mente revolvimus, quam sit donum scientiae pretiosum, quamque illius desiderabilis et gloriosa possessio, per quam profugandur ignorantiae tenebrae, et eliminata funditus erroris caligine, studentium curiosa solertia cursus et actus disponit et ordinat in lumine veritatis; magno nimirum desidero ducimur, ut literarum studia, in quibus impretiabilis margarita scientiae reperitur, laudanda ubilibet incrementa suscipiant: sed in illis praesertim locis propensius vigeant, quae ad multiplicanda doctrinae semina et germina salutari producenda fore magis accommoda et idonea dignosc.u.n.tur.

1. Dudum siquidem felicis recordationis Clemens Papa praedecessor noster, attendens fidei puritatem et devotionem eximiam, quam civitas Perusina, terra peculiaris Romanae Ecclesiae, ad ipsam Ecclesiam ab olim habuisse dignoscitur, et quod illas ad eam successibus temporum de bono in melius augumentarat, dignum duxit et aequitati consonum existimavit, ut civitatem eamdem, quam divina gratia multarum praerogativa bonitatum gratiose dotaverat, concessione generalis Studii insigniret: et ut auctore Deo ex civitate ipsa producerentur viri scientia praepollentes auctoritate apostolica statuit, ut in ea esset Studium generale, illudque vigeret ibidem perpetuis futuris temporibus in qualibet facultate, prout in literis praedecessoris eiusdem inde confectis plenius dicitur contineri.

2. Ac subsequenter nos, licet immeriti, ad apicem Summi Apostolatus a.s.sumpti, civitatem eamdem propter suae devotionis insignia quibus se dignam Apostolicae Sedis gratia exhibebat, uberiore dono gratiae prosequi cupientes, auctoritate apostolica de fratrum nostrorum consilio, venerabili fratri nostro episcopo Perusino et successoribus eius episcopus _Perusinis_, qui essent pro tempore, impertiendi personis ad hoc idoneis docendi licentiam in iure canonico et civili iuxta certum modum in literis nostris expressum, liberam concessimus potestatem, prout in eisdem literis nostris plenius et seriosius continetur.

3. Considerantes igitur, quod eadem civitas propter eius commoditates et conditiones quamplurimas est non modic.u.m apta studentibus, ac propterea concessiones huiusmodi ob profectus publicos, quos exinde provenire speramus, ampliare volentes, apostolica auctoritate statuimus ut si qui processu temporis in eodem Studio fuerint, qui etiam in medicinali scientia et liberalibus artibus scientiae bravium a.s.secuti, sibi docendi licentiam, ut alios liberius erudire valeant, petierint in perpetuum, in praedictis medicinali scientia et artibus examinari possint ibidem et in eisdem facultatibus {417} t.i.tulo magisterii decorari: statuentes, ut quotiens aliqui in praedictis medicina et artibus fuerint doctorandi, praesententur episcopo Perusino, qui pro tempore fuerit, vel ei, quern ad hoe praedictus episcopus duxerit deputandum, qui magistris huiusmodi facultatis, in qua examinatio fuerit facienda, in studio eodem praesentibus, qui ad minus quatuor numero in examinatione huiusmodi esse debeant, convocatis eos gratis, et difficultate quac.u.mque sublata, de scientia, facundia, modo legendi, et aliis, quae in promovendis ad doctoratus seu magistratus officium requiruntur, examinari studeat diligenter; et illos, quos idoneos repererit, pet.i.to secrete magistrorum eorumdem consilio, quod utique consilium in ipsorum consulentium dispendium vel iacturam revelare quomodolibet districtius prohibemus, approbet et admittat, eisque pet.i.tam licentiam largiatur: alios minus idoneos nullatenus admittendo, postpositis gratia, odio vel favore.

4. Ut autem in praedictis medicina et artibus praefatum Studium tanto plenius coalescat, quanto peritiores doctores in huiusmodi suis primitiis ibidem caeperint actu regere etdocere, statuimus, quod usque ad triennium vel quatriennium aliqui doctores, duo ad minus, qui in medicinali scientia in Parisien, vel Bononien, aut aliis famosis generalibus Studiis honorem receperint doctoratus, ad docendum et regendum in scientia medicinae et tres vel duo ad minus, qui in artibus in Parisien. Studio apud maiorem Parisien. Ecclesiam docendi licentiam fuerint a.s.secuti, et saltem per annum rexerint, sue docuerint in Parisien. Studio memorato, ad regendum et docendum in dictis artibus in praefato Perusin. Studio a.s.sumantur, qui usque ad quatriennium vel quinquennium, donec praefatum Studium in bonis studentibus laudabiliter progressum acceperit, regant et doceant in eodem.

5. Circa doctorandos vero in scientia medicinae hoc praecipue observetur, ut huiusmodi decorandi audiverint omnes libros eiusdem scientiae, qui in Bononien. vel Parisien. Studio a studentibus promovendis consueverunt audiri, per septennium, vel qui in logicalibus aut philosophia alias forent sufficienter instructi saltem per quinquennium in scientia praedicta studerint, ita quod saltem tribus annis eiusdem septennii vel quinquenni, ut praedicitur, in medicinali scientia audierint in aliquo Studio generali, et ut moris est, responderint sub doctoribus et extraordinarie legerint libros legi extraordinarie consuetos, servato circa examinationem ipsius in medicinae scientia promovendi more laudabili, qui in talibus erga eos, qui promoventur in Parisien. vel Bononien. Studio observatur.

6. Circa doctorandos vero in artibus liberalibus etiam observetur, quod studuerint per quatuor vel quinque annos, de quibus saltem duobus annis audierint in aliquo Studio generali: ita videlicet ut in grammatica Priscianum maiorem et minorem, et in dialectica Logicam novam et veterem Aristotelis, ac in philosophia librum de anima, et saltem quatuor libros Ethicorum; et tarn in iis, quam in caeteris aliis liberalibus artibus illos alios libros audierint, qui in Parisien. Studio per promovendos in dicta facultate artium consueverint audiri, servato circa examinationem tarn in communibus quam in propriis ipsius artibus promovendi more laudabili, qui in talibus erga eos, qui promoventur, apud praefatam maiorem Ecclesiam Parisien. observatur.

7. Verum quia non pa.s.sim reperiuntur in Studiis, qui omnes huiusmodi libros audierint, praefato Perusin, episcopo suisque successoribus Perusin episcopis, qui pro tempore fuerint, indulgemus, ut in auditione aliorum praefatorum librorum de forma circa licentiandos ipsos in artibus, prout sufficientia eorumdem licentiandorum exegerit et sibi videbitur expedire, auctoritate nostra valeat dispensare.

8. Illi autem, qui in dicta civitate Perusin, taliter examinati et approbati fuerint, ac docendi licentiam obtinuerint, ut est dictum, ex tunc, absque examinatione vel approbatione alia, regendi et docendi ubique plenam et liberam habeant auctoritate praesentium facultatem, nec a quoquam valeant prohiberi.

9. Sane ut rite in praefatis examinationibus procedatur, praecipimus, ut tarn {418} episcopus Perusin., qui pro tempore fuerit quam ille, cui praefatus episcopus ex causa rationabili impeditus in hac parte commiserit vices suas, eidem episcopo, propositis tamen, sed non tactis Evangeliis, ab aliis vero corporaliter tactis iurent, quod in hac parte officium suum fideliter exequentur. Volumus autem quod personis, quae per examinationem huiusmodi repertae fuerint idoneae, huiusmodi licentia debeatur impertiri, et quod idem episcopus personaliter, non per vicarium vel subst.i.tutum examinationi huiusmodi interesse debeat: nisi esset ex aliqua rationabili causa adeo impeditus quod suam non posset examinationi praedictae personalem praesentiam exhibere: in quo casu eidem episcopo interessendi examinationi huiusmodi per vicarium, vel alium ad hoc idoneum subst.i.tutum, tenore praesentium indulgemus: et quod nomini huiusmodi impartietur licentia, nisi, ei, quern omnis vel maior pars doctorum, qui huiusmodi examinationi intererint, approbabunt.

10. Magistri quoque, regere in eodem Studio cupientes, vel alias inibi residentes, antequam incipiant, praestent in manibus dicti episcopi iuramentum, quod ipsi vocatio ad examinationes easdem venient, nisi fuerint legitime impediti, et gratis sine difficultate dabunt examinatori fidele consilium, qui de examinatis ut digni approbari debeant, aut indigni merito non admitti. Qui vero iuramentum huiusmodi praestare noluerint, nec ad examinationes eorumdem, nec etiam ad aliqua ipsius Studii commoda vel beneficia ullatenus admittantur.

11. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrarum const.i.tutionis, prohibitionis, concessionis, praecepti et voluntatis infringere, etc.

Datum Avenioni, duodecimo kalendas martii, pontificatus nostri anno v. Dat. die 18 februarii 1321, pontif. anno v.

V.

Bull of Pope John XXII. in which he authorizes the foundation of a University in the City of Cahors, his birthplace, as a memorial of his interest in the townspeople and a monument of his zeal for education.

Confirmatio erectionis Universitatis studiorum in civitate Cadurcensi.

Ioannes episcopus servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam.

c.u.m civitas Cadurcensis, quam excellentiae divinae bonitas multiplicium gratiarum bonis et dotibus decoravit, propter ipsius commoditates et conditiones quamplurimas apta non modic.u.m generali Studio censeatur, nos reipublicae multipliciter expedire credentes, quod in civitate praefata fiat et emanet fons scientiarum irriguus, de cuius plenitudine hauriant universi, litteralibus cupientes imbui doc.u.mentis, et etiam cultores sapientiae inserantur et provehantur diversarum facultatum dogmatibus eruditi, facundi et undique ill.u.s.trati, fructum uberem, largiente Domino, suo tempore producturi; attendentes quoque sincerae fidei puritatem, ac eximiae devotionis affectum, quos dilecti filii consules et Universitas eiusdem civitatis ad nos et Romanam Ecclesiam habere nosc.u.n.tur: ex praedictis causis, porrectis etiam n.o.bis pro parte consulum et Universitatis praedictae humilibus et devotis supplicationibus inclinati, auctoritate apostolica statuimus et ordinamus, quod in civitate praedicta perpetuis futuris temporibus generale. Studium habeatur et vigeat in qualibet licita facultate, quodque praefatum Studium, ac eius Universitas, ac doctores, magistri, licentiati, baccalaurei et scholares pro tempore commorantes causa studiorum ibidem, omnibus privilegiis, liberatibus et immunitatibus, concessis Studio Tholosamensi ac Universitati eius, plene et libere gaudeant et utantur.

Nulli ergo omnino hominum etc.

Datum Avenione vii idus iunii, pontificatus nostri anno xvi.

Dat. die 7 iunii 1332, pont. anno xvi.

{419}

APPENDIX III.

MEDIEVAL LAW FOR THE REGULATION OF THE PRACTICE OF MEDICINE.

It is usually presumed that the practice of medicine was on a very low plane during the Middle Ages, and that while only little was known about medical science, the methods of practicing the medical art were crude, as befitted an earlier time in evolution before modern advances had come. Any such impression is founded entirely on ignorance of the conditions which actually existed. In his studies in the history of anatomy in the Middle Ages, Von Toply [Footnote 48] quotes the law for the regulation of the practice of medicine issued by the Emperor Frederick II. in 1240 or 1241. The Law was binding on the two Sicilies, and shows exactly the state of medical practice in the southern part of Italy at this time. Everything that we think we have gained by magnificent advances in modern times is to be found in this law. A physician must have a diploma from a university and a license from the government; he must have studied three years before taking up medicine--then three years in a medical school, and then must have practiced with a physician for a year before he will be allowed to take up the practice of medicine on his own account. If he is to take up surgery, he must have made special studies in anatomy. The law is especially interesting because of its regulation of the purity of drugs, in which it antic.i.p.ates by nearly seven centuries our Pure Drug Law of last year. (This law was published in the form here given in the "Journal of the American Medical a.s.sociation," January, 1908.)