The Oxford Book of Latin Verse Part 50

_264. He sends his Book to Caesius_

NOSTI si bene Caesium, libelle, montanae decus Vmbriae Sabinum, Auli municipem mei Pudentis, illi tu dabis haec uel occupato.

instent mille licet premantque curae, nostris carminibus tamen uacabit.

nam me diligit ille proximumque Turni n.o.bilibus leget libellis.

o quantum mihi nominis paratur!

o quae gloria! quam frequens amator!

te conuiuia, te forum sonabit, aedes, compita, porticus, tabernae.

uni mitteris, omnibus legeris.

_265. To Silius Italicus_

_To lay aside the Punica, and read the light Verses of Martial_

SILI, Castalidum decus sororum, qui periuria barbari furoris ingenti premis ore perfidosque astus Hannibalis leuisque Poenos magnis cedere cogis Africanis: paulum seposita seueritate, dum blanda uagus alea December incertis sonat hinc et hinc fritillis et ludit tropa nequiore talo, nostris otia commoda Camenis, nec torua lege fronte, sed remissa lasciuis madidos iocis libellos.

sic forsan tener ausus est Catullus magno mittere pa.s.serem Maroni.

_266. Life not Legends_

QVI legis Oedipoden caligantemque Thyesten, Colchidas et Scyllas, quid nisi monstra legis?

quid tibi raptus Hylas, quid Parthenopaeus et Attis, quid tibi dormitor proderit Endymion?

exutusue puer pinnis labentibus? aut qui odit amatrices Hermaphroditus aquas?

quid te uana iuuant miserae ludibria chartae?

hoc lege, quod possit dicere uita 'Meum est'.

non hic Centauros, non Gorgonas Harpyiasque inuenies: hominem pagina nostra sapit.

sed non uis, Mamurra, tuos cognoscere mores nec te scire: legas Aetia Callimachi.

_267. To Valerius Flaccus_

_The Decay of Poetry and Poets_

_i_

TEMPORIBVS nostris aetas c.u.m cedat auorum creuerit et maior c.u.m duce Roma suo, ingenium sacri miraris deesse Maronis, nec quemquam tanta bella sonare tuba.

sint Maecenates, non deerunt, Flacce, Marones, Vergiliumque tibi uel tua rura dabunt.

iugera perdiderat miserae uicina Cremonae flebat et abductas t.i.tyrus aeger ouis.

risit Tuscus eques, paupertatemque malignam reppulit et celeri iussit abire fuga.

'accipe diuitias et uatum maximus esto; tu licet et nostrum' dixit 'Alexin ames'.

adstabat domini mensis pulcerrimus ille marmorea fundens nigra Falerna manu, et libata dabat roseis carchesia labris, quae poterant ipsum sollicitare Iouem.

excidit attonito pinguis Galatea poetae, Thestylis et rubras messibus usta genas: protinus ITALIAM concepit et ARMA VIRVMQUE, qui modo uix Culicem fleuerat ore rudi.

quid Varios Marsosque loquar ditataque uatum nomina, magnus erit quos numerare labor?

ergo ego Vergilius, si munera Maecenatis des mihi? Vergilius non ero, Marsus ero.

_ii_

O mihi curarum pretium non uile mearum, Flacce, Antenorei spes et alumne laris, Pierios differ cantus citharamque sororum; aes dabit ex istis nulla puella tibi.

quid petis a Phoebo? nummos habet arca Mineruae; haec sapit, haec omnes fenerat una deos.

quid possunt hederae Bacchi dare? Palladis arbor inclinat uarias pondere nigra comas.

praeter aquas Helicon et serta lyrasque dearum nil habet et magnum sed perinane sophos.

quid tibi c.u.m Cirrha? quid c.u.m Permesside nuda?

Romanum propius diuitiusque forum est.

illic aera sonant: at circ.u.m pulpita nostra et sterilis cathedras basia sola crepant.

_268. Character of a Happy Life_

_i_

QVINTILIANE, uagae moderator summe iuuentae, gloria Romanae, Quintiliane, togae, uiuere quod propero pauper nec inutilis annis, da ueniam: properat uiuere nemo satis.

differat hoc patrios optat qui uincere census atriaque immodicis artat imaginibus.

me focus et nigros non indignantia fumos tecta iuuant et fons uiuus et herba rudis.

sit mihi uerna satur, sit non doctissima coniunx, sit nox c.u.m somno, sit sine lite dies.

_ii_

Dum tu forsitan inquietus erras clamosa, Iuuenalis, in Subura, aut collem dominae teris Dianae; dum per limina te potentiorum sudatrix toga uentilat uagumque maior Caelius et minor fatigant: me multos repet.i.ta post Decembres accepit mea rustic.u.mque fecit auro Bilbilis et superba ferro.

hic pigri colimus labore dulci Boterdum Plateamque; Celtiberis haec sunt nomina cra.s.siora terris.

ingenti fruor improboque somno, quem nec tertia saepe rumpit hora, et totum mihi nunc repono, quidquid ter denos uigilaueram per annos.

ignota est toga, sed datur petenti rupta proxima uestis a cathedra.

surgentem focus excipit superba uicini strue cultus iliceti, multa uilica quem coronat olla.

dispensat pueris rogatque longos leuis ponere uilicus capillos.

sic me uiuere, sic iuuat perire.

_iii_

Si tec.u.m mihi, care Martialis, securis liceat frui diebus, si disponere tempus otiosum et uerae pariter uacare uitae: nec nos atria, nec domos potentum, nec litis tetricas forumque triste nossemus, nec imagines superbas; sed gestatio, fabulae, libelli, campus, porticus, umbra, uirgo, thermae, haec essent loca semper, hi labores.

nunc uiuit necuter sibi bonosque soles effugere atque abire sent.i.t, qui n.o.bis pereunt et imputantur.

quisquam uiuere c.u.m sciat, moratur?

_iv_

Vitam quae faciant beatiorem, iucundissime Martialis, haec sunt: res non parta labore, sed relicta; non ingratus ager, focus perennis; lis numquam, toga rara, mens quieta; uires ingenuae, salubre corpus; prudens simplicitas, pares amici; conuictus facilis, sine arte mensa; nox non ebria sed soluta curis; non tristis torus et tamen pudicus; somnus qui faciat breuis tenebras: quod sis, esse uelis nihilque malis; summum nec metuas diem nec optes.

_269. Quintus Ovidius' Birthday_

SI credis mihi, Quinte, quod mereris, natalis, Ouidi, tuas Aprilis ut nostras amo Martias Kalendas felix utraque lux diesque n.o.bis signandi melioribus lapillis!

hic uitam tribuit, sed hic amic.u.m.

plus dant, Quinte, mihi tuae Kalendae.

_270. The Marriage of Pudens and Claudia_

CLAVDIA, Rufe, meo nubit Peregrina Pudenti: macte esto taedis, o Hymenaee, tuis.

tam bene rara suo miscentur cinnama nardo, Ma.s.sica Theseis tam bene uina fauis; nec melius teneris iunguntur uitibus ulmi, nec plus lotos aquas, litora myrtus amat.

candida perpetuo reside, Concordia, lecto, tamque pari semper sit Venus aequa iugo.

diligat illa senem quondam, sed et ipsa marito tum quoque c.u.m fuerit, non uideatur a.n.u.s.