Dream Slaughters 17 On His Point Of View

"Mukhang maayos lang naman ang lagay ng lahat..." sabi ni Apprentice. Nakasakay siya sa likod ni Aries habang lumilipad sa ere. Isa isa niyang tinignan ang mga bahay bahay sa ibaba. Tahimik uli kagaya ng mga araw sa loob ng isangdaang taon. Natutulog sila na walang problema. Hindi niya napansin na tumutulo na pala ang laway niya.

"Kitang kita sa mukha mo na takam na takam ka na. Pwede bang huwag mo masyadong ipahalata," sabi ni Aries.

"Eh? Huwag ka namang ganyan, Aries. Alam mo bang gutom na gutom na ako? Kaya normal lang na maglaway sa harapan ng pagkain mo," tawa ni Apprentice.

"Ewan ko sa iyo," Aries just rolled his eyes.

Nagpatuloy sila sa paglipad mula sa dulo ng bayan paikot-ikot. Mas malakas ang hangin sa totoong mundo kaya malakas ang kapit niya sa dragon. Habang lumilipad napalingon siya sa mataas na torre sa gitna ng bayan. Doon nakatayo ang kastilyo ng hari. Sa pinakaitaas ng torre natutulog ang magandang prinsesa.

"Look..." Biglang tawag ni Aries sa kanya.

"What?" Tinignan ni Apprentice ang itinuro ni Aries. Sa ibaba makikita ang tatlong babaeng naglalakad sa daan. Ito ang tatlong diwata na pinapanatili ang lugar na nakahinto.

"b.u.maba muna tayo Aries," utos niya sa dragon.

Sumunod si Aries. Nasa baba na agad sila. Nagulat ang tatlong diwata ng may biglang lumapag sa tabi nila. Kinawayan lang sila ni Apprentice na mukhang natawa pa sa ginawa niya.

"Ikaw na bata ka! Huwag mo kaming gugulatin ng ganyan!" Sabi ng diwata na may pulang belo.

"I'm sorry," tawa ni Apprentice na b.u.maba sa dragon. Pumunta siya sa harapan ng mga diwata at yumuko bilang paggalang sa mga nakakatanda sa kanya. Binati naman siya gamit ang linggwahe nila. Tumayo na ng tuwid si Apprentice.

"How's the princess? Is she okay?" Asked the green dressed fairy.

"Yah, she's doing alright," He answered honestly.

"Thank goodness!" The red ones said with relief. "It's almost a hundred years yet the prince has not come. I guess we will be waiting for another one or two years."

"Se... Seriously?" Apprentice exclaimed. Isa isa niyang tinitigan ang tatlong diwata. "n.o.body told me about this! You know how many years that I've been waiting!"

"We know that but we already discussed it with your father. He already agreed with it. Besides, you will have plenty after she wakes up, right?" The other with the Blue said.

"But... How could I do that... I'm almost at my limit... how do you think-"

"Hey, somebody's coming..." Biglang tawag ni Aries. Agad nawala ang atensyon ni Apprentice sa tatlong diwata at sinakyan si Aries.

"t.i.tignan ko muna kung sino iyon..."

Mabilis na nakaakyat sa ere ang dragon. Agad hinanap ni Apprentice ang pinakapinto ng buong bayan. Sa di kalayuan, isang maliit na tuldok ang tumatakbo. Pinalapit ni Apprentice si Aries para makita niya ng malinaw. Isang lalaking may sakay sakay na kabayo ang nakita niyang parating. Kilala niya ito. Siya ang prinsipe ng silangan.

"The prince is coming..." He murmured. "Aries, let's tell this to the fairies."

Binalikan ni Apprentice ang tatlong diwata. Sinabi niya ang balita. Natuwa ang mga diwata at sinabihan siyang puntahan muna si Aurora. Sila ang bahalang tumulong sa prinsipe dahil siguradong mangingialam ang mangkukulam. Tumango si Apprentice at mabilis na pumunta sa mataas na torre.

"Is it really okay with you?" Biglang tanong ni Aries.

"Okay? About what?" Apprentice questioned back.

"You know what I mean... somebody will wake up sooner," Aries said.

"Don't you think it's nice? We will see Aurora healthy and alive again."

"Dude, why won't you just admit that you're sad about it." The dragon took a quick turn behind the castle.

Ibinaba ni Aries si Apprentice sa isa sa mga naglalakihang balkonahe ng kastilyo.

"Being sad and not being sad. Will it make a difference?" Apprentice just gave the dragon a wise smile before running inside.

"Pssh... Dude, you're really bad at lying!" Sigaw ni Aries.

Tumawa lang si Apprentice pabalik. Hinanap niya ang hagdan papunta sa pinakaitaas ng torre. Ilang beses na siyang naglalakad-lakad sa lugar na ito. Nakakasalubong niya ang mga taong tulog na tulog dahil sa mahika na ipinataw ng mga diwata sa kanila. Lumiko siya sa kanan, umakyat ng ilang hakbang, sa kabila naman, at sa hanggang narating na niya ang tagong hagdan na dinaanan ng prinsesa. Mabilis siyang naglakad paakyat.

"Looks almost the same..."

Kamukhang kamuha ng hagdan na ito ang hagdan sa mundo ng mga panaginip. Agad niyang narating ang pintuan. Pagbukas niya, isang nakakagulat na bagay ang sumalubong sa kanya. Isang matulis na kutsilyo ang lumipad diretso sa kanyang braso. Agad siyang napatras at muntikan pang mahulog sa hagdan.

"What the-"

"I really wondered why the princess is having sweet dreams lately... I can a.s.sume that it's because of you..." A lady in black robe said.

"The witch..." Apprentice said. The witch gave him a wicked smile.

"I am about to stab her with that knife. Unfortunately, a prince charming came to save the sleeping beauty," Umupo ang mangkukulam sa higaan. Hinaplos niya ang namumutlang mukha ng natutulog na prinsesa. "Ah, got it wrong. You're not her prince charming in the real world. The dream world is somewhat deceiving, right?"

"Get out of here!" Utos niya.

"What? You're going to fight with me?" Tumawa ng siya ng malakas. "In that state? Oh my, we already know who is the winner."

Inalis ni Apprentice ang kutsilyo sa kanyang braso. Pulang dugo ang umagos mula rito. Itinapon niya ang kustilyo pababa sa likod. k.u.malansing ang bakal habang tinatamaan nito ang bawat baitang ng hagdan.

"I will do everything to save her. You can't stop me," he said standing straight.

"You're a good kid. But no that wise," the witch stood up. Naglakad siya papunta sa malaking bintana na may maliit na terrace. "Does that princess always wait in this place in her dreams?"

Nanlaki ang mga mata ni Apprentice. Ang ibig sabihin nito alam ng mangkukulam na ito ang eksaktong lugar ng prinsesa ngayon. Baka nga sa pagkakataong ito may ipinadala na ang mangkukulam para tapusin ang buhay ng prinsesa sa mundo ng mga panaginip. Nakaramdam siya ng pagkulo ng dugo.

"You know what will happen if you will interfere with a dream slaughter's prey!" He shouted.

"Prey? Or Love?" The witch grinned.

"It has nothing to do with that!"

Mabilis na gumalaw ang mangkukulam at pumunta sa harapan niya. Hindi naramdaman ni Apprentice ang mabilis na paggalaw kaya nagulat siya ng makita niyang nasa harapan na ito. Hinawakan ng mangkukulam ang leeg niya. Malamig ito na para bang hinawakan siya ng isang Frost.

"Boy, tell me... Don't you think it's better that she'll not wake up anymore so that she can always stay inside that dream world you are holding? You don't want to wake her up, right?" The witch asked, looking at his eyes directly.

"are you kidding m-me? Why should I do that?" Apprentice chuckled.

"You can lie with your mouth, but you can't lie with this heart."

Naramdaman ni Apprentice na may humawak na malamig sa dibdib niya. Kamay pala ito ng mangkukulam na sinusubukang pasukin ang puso niya. Sinubukan niyang gumalaw pero masyado siyang mahina para lumaban pa. Nararamdaman niya ang lamig na k.u.makalat sa buong katawan niya. Naninigas na ang kalamannan niya.

"I heard that dream slaughter will not sleep or else they will die. Let's see if that's true..."

Mainit na apoy ang biglang sumabog mula sa bintana. Nabitawan ng mangkukulam ang dream slaughter para harangan ang apoy. Nasa may bintana si Aries, pinapagaspas ang pakpak niya. Nakita niyang nakahandusay sa sahig sa Apprentice na sugatan. Dahil sa galit b.u.muga uli siya ng apoy sa isang beses. Napatras ang mangkukulam papunta sa may pinto. Nakita ni Apprentice ang dragon at agad gumapang papunta rito.

"You can't win this one, Dream Slaughter. You already know your place!" Sigaw ng mangkukulam.

Umakyat si Apprentice sa likod ng dragon. Agad sumuG.o.d ang mangkukulam na nagbuga ng maitim na apoy mula sa kamay niya. Natamaan ang isang pakpak ni Aries na naging dahilan ng pagkakahulog ng dalawa sa hardin ng mga tinik. Naramdaman nila ang mga matutulis na bagay na tumusok sa kanilang mga balat na nagpadagdag pa sa mga sugat.

"What the-" Pilit na tayo ni Apprentice.

"Kailangan nating b.u.malik kay Master," sabi ni Aries. Nakita niyang natanggal ang iilan sa kanyang mga kalikis.

"No... we should head to the princess first," sabi ni Apprentice.

"Not in that state," angal ng dragon.

"Aries!" Bulyaw niya. "We will go back to the princess..."

Nakita ng dragon ang determinasyon sa mga mata niya. Wala na siyang nagawa kundi ang sundin ang utos ng nagmamay-ari sa kanya. Tinulungan niya itong tumayo at sumakay sa likod niya. Ipinagaspas ni Aries ang pakpak niya at nagsimulang lumipad. Nagpadala ng mga utusan ang mangkukulam para sundan sila.

Napalingon si Apprentice sa ibaba. Nakita niya ang prinsipe na parating. Mukhang nakuha nito ang atensyon ng mangkukulam. Pero mayroon pa ring sumusunod sa kanila.

"Mas mabuti kung tawagin mo muna sila," sabi ni Aries.

"Iyon nga ang ginagawa ko..."

k.u.muha ng isang pito si Apprentice at inihipan ito. Walang tunog ang pito. Pagkatapos niyang ihipan ang pito inilagay niya ito pabalik sa bulsa niya. Lumingon siya para tignan ang mga sumusunod sa kanila.

"Mukhang matatagalan tayo sa pagbalik," sabi ni Aries.

"At least, we're coming back," sambit ni Apprentice.

Humarap siya sa likod sabay angat ng dumudugong braso. Gamit ang mga mahihiwagang salita, isang makulay na bola ang lumabas mula sa kamay niya. Gamit ang natirang mahika ibinigay ni Apprentice ang lahat ng makakaya niya.