Verses and Translations Part 8

Numquid Pieris ipsa parens interfuit Orphei, Pieris ipsa suae sobolis, qui carmine rexit Corda virum, quem terra olim, quam magna, dolebat, Tempore quo, dirum auditu strepitante caterva, Ora secundo amni missa, ac foedata cruore, Lesbia praecipitans ad litora detulit Hebrus?

Eheu quid prodest noctes instare diesque Pastorum curas spretas humilesque tuendo, Nilque relaturam meditari rite Camoenam?

Nonne fuit satius lusus agitare sub umbra, (Ut mos est aliis,) Amaryllida sive Neaeram Sectanti, ac tortis digitum impediisse capillis?

Scilcet ingenuum cor Fama, novissimus error Illa animi majoris, uti calcaribus urget Spernere delicias ac dedi rebus agendis.

Quanquam--exoptatam jam spes attingere dotem; Jam nec opinata remur splendescere flamma:- Caeca sed invisa c.u.m forfice venit Erinnys, Quae resecet tenui haerentem subtemine vitam.

"At Famam non illa," refert, tangitque trementes Phoebus Apollo aures. "Fama haud, vulgaris ad instar Floris, amat terrestre solum, fictosque nitores Queis inhiat populus, nec c.u.m Rumore patescit.

Vivere dant illi, dant increbrescere late Puri oculi ac vox summa Jovis, cui sola Potestas.

Fecerit ille semel de facto quoque virorum Arbitrium: tantum famae manet aethera nactis."

Fons Arethusa! sacro placidus qui laberis alveo, Frontem vocali praetextus arundine, Minci!

Sensi equidem gravius carmen. Nunc cetera pastor Exsequor. Adstat enim missus pro rege marino, Seque roga.s.se refert fluctus, ventosque rapaces, Quae sors dura nimis tenerum rapuisset agrestem.

Compella.s.se refert alarum quicquid ab omni Spirat, acerba sonans, scopulo, qui cuspidis instar Prominet in pelagus; fama haud pervenerat illuc.

Haec ultro pater Hippotades responsa ferebat: "Nulli sunt,nostro palati carcere venti.

Straverat aequor aquas, et sub Jove compta sereno Lusum exercebat Panope nymphaeque sorores.

Quam Furiae struxere per interlunia, leto Fetam ac fraude ratem,--malos velarat Erinnys, - Credas in mala tanta caput mersisse sacratum."

Proximus huic tardum senior se Camus agebat; Cui setosa chlamys, cui pileus ulva: figuris Idem intertextus dubiis erat, utque cruentos Quos perhibent flores, inscriptus margine luctum.

"Nam quis," ait, "praedulce meum me pignus ademit?"

Post hos, qui Galilaea regit per stagna carinas, Post hos venit iturus: habet ma.n.u.s utraque clavim, (Queis aperit clauditque) auro ferrove gravatam.

Mitra tegit crines; qua.s.sis quibus, acriter infit: "Scilicet opta.s.sem pro te dare corpora leto Sat multa, o juvenis: quot serpunt ventribus acti, Vi quot iter faciunt spretis in ovilia muris.

Hic labor, hoc opus est, pecus ut tondente magistro Praeripiant epulas, trudatur dignior hospes.

Capti oculis, non ore! pedum tractare nec ipsi Norunt; quotve bonis sunt upilionibus artes.

Sed quid enim refert, quove eat opus, omnia nactis?

Fert ubi mens, tenue ac deductum carmen avenam Radit stridentem stipulis. Pastore negato Suspicit aegra pecus: vento gravis ac lue tracta Tabescit; mox foeda capit contagia vulgus.

Quid dicam, stabulis ut clandestinus oberrans Expleat ingluviem tristis lupus, indice nullo?

Illa tamen bima.n.u.s custodit machina portam, Stricta, paratque malis plagam non amplius unam."

En, Alphee, redi! Quibus ima cohorruit unda Voces praeteriere: redux quoque Sicelis omnes Musa voca valles; huc pendentes hyacinthos Fac jaciant, teneros huc flores mille colorum.

O nemorum depressa, sonant ubi crebra susurri Umbrarum, et salientis aquae, Zephyrique protervi; Queisque virens gremium penetrare Canicula parcit: Picturata modis jacite huc mihi lumina miris, Mellitos imbres queis per viridantia rura Mos haurire, novo quo tellus vere rubescat.

Huc ranunculus, ipse arbos, pallorque ligustri, Quaeque relicta perit, vixdum matura feratur Pnimula: quique ebeno distinctus, caetera flavet Flos, et qui specie nomen detrectat eburna.

Ardenti violae rosa proxima fundat odores; Serpyllumque placens, et acerbo flexile vultu Verbasc.u.m, ac tristem si quid sibi legit amictum.

Quicquid habes pulcri fundas, amarante: coronent Narcissi lacrymis calices, sternantque feretrum Tectus ubi lauro Lycidas jacet: adsit ut oti Saltem aliquid, ficta ludantur imagine mentes.

Me miserum! Tua nam litus, pelagusque sonorum Ossa ferunt, queiscunque procul jacteris in oris; Sive procellosas ultra Symplegadas ingens Jam subter mare visis, alit quae monstra profundum; Sive (negavit enim precibus te Jupiter udis) c.u.m sene Bellero, veterum qui fabula, dormis, Qua custoditi montis praegrandis imago Namanc.u.m atque arces longe prospectat Iberas.

Verte retro te, verte deum, mollire precando: Et vos infaustum juvenem delphines agatis.

Ponite jam lacrymas, sat enim flevistis, agrestes.

Non periit Lycidas, vestri moeroris origo, Marmorei quanquam fluctus hausere cadentem.

Sic et in aequoreum se condere saepe cubile Luciferum videas; nec longum tempus, et effert Demissum caput, igne novo vest.i.tus; et, aurum Ceu rutilans, in fronte poli splendescit Eoi.

Sic obiit Lycidas, sic a.s.surrexit in altum; Illo, quem peditem mare sustulit, usus amico.

Nunc campos alios, alia errans stagna secundum, Rorantesque lavans integro nectare crines, Audit inauditos n.o.bis cantari Hymenaeos, Fortunatorum sedes ubi mitis amorem Laet.i.tiamque affert. Hic illum, quotquot Olympum Praedulces habitant turbae, venerabilis ordo, Circ.u.mstant: aliaeque canunt, interque canendum Majestate sua veniunt abeuntque catervae, Omnes ex oculis lacrymas arcere paratae.

Ergo non Lycidam jam lamentantur agrestes.

Divus eris ripae, puer, hoc ex tempore n.o.bis, Grande, nec immerito, veniens in munus; opemque Poscent usque tuam, dubiis quot in aestubus errant.

Haec incultus aquis puer ilicibusque canebat; Processit dum mane silens talaribus albis.

Multa manu teneris discrimina tentat avenis, Dorica non studio modulatus carmina segni: Et jam sol abiens colles extenderat omnes, Jamque sub Hesperium se praecipitaverat alveum.

Surrexit tandem, glauc.u.mque retraxit amictum; Cras lucos, reor, ille novos, nova pascua quaeret.

IN MEMORIAM.--CVI.

The time admits not flowers or leaves To deck the banquet. Fiercely flies The blast of North and East, and ice Makes daggers at the sharpen'd eaves,

And bristles all the brakes and thorns To yon hard crescent, as she hangs Above the wood which grides and clangs Its leafless ribs and iron horns

Together, in the drifts that pa.s.s, To darken on the rolling brine That breaks the coast. But fetch the wine, Arrange the board and brim the gla.s.s;

Bring in great logs and let them lie, To make a solid core of heat; Be cheerful-minded, talk and treat Of all things ev'n as he were by:

We keep the day with festal cheer, With books and music. Surely we Will drink to him whate'er he be, And sing the songs he loved to hear.

IN MEMORIAM.

Non hora myrto, non violis sinit Nitere mensas. Trux Aquilo foras Bacchatur, ac pa.s.sim pruina Tigna sagittifera coruscant;

Horretque saltus spinifer, algidae Sub falce lunae, dum nemori imminet, Quod stridet illiditque costis Cornua, jam vacuis honorum,

Ferrata; nimbis praetereuntibus, Ut incubent tandem implacido sali Qui curvat oras. Tu Falernum Prome, dapes strue, dic coronent

Crateras: ignis cor solidum, graves Repone truncos. Jamque doloribus Loquare securus fugatis Quae socio loquereris illo;

Hunc dedicamus laet.i.tiae diem Lyraeque musisque. Illius, illius Da, quicquid audit: nec silebunt Qui numeri placuere vivo.

LAURA MATILDA'S DIRGE.

FROM 'REJECTED ADDRESSES.'

Balmy Zephyrs, lightly flitting, Shade me with your azure wing; On Parna.s.sus' summit sitting, Aid me, Clio, while I sing.

Softly slept the dome of Drury O'er the empyreal crest, When Alecto's sister-fury Softly slumb'ring sunk to rest.

Lo! from Lemnos limping lamely, Lags the lowly Lord of Fire, Cytherea yielding tamely To the Cyclops dark and dire.

Clouds of amber, dreams of gladness, Dulcet joys and sports of youth, Soon must yield to haughty sadness; Mercy holds the veil to Truth.

See Erostratas the second Fires again Diana's fane; By the Fates from Orcus beckon'd, Clouds envelop Drury Lane.

Where is Cupid's crimson motion?

Billowy ecstasy of woe, Bear me straight, meandering ocean, Where the stagnant torrents flow.

Blood in every vein is gushing, Vixen vengeance lulls my heart; See, the Gorgon gang is rushing!

Never, never let us part.

NAENIA.