A History of The Inquisition of The Middle Ages Volume I Part 23

ORDER OF INQUISITOR-GENERAL TO MAKE TRANSCRIPT OF RECORDS.

(Archives de l'Inquisition de Carca.s.sonne.--Doat, x.x.xII. fol. 101.)

Joannes miseratione divina Sancti Nicolai in carcere Tulliano diaconus cardinalis, religiosis viris in Christo sibi dilectis fratribus ordinis praedicatorum et minorum inquisitoribus pravitatis haereticae in Citramontanis partibus auctoritate sedis apostolicae deputatis, salutem in Domino nostro. Nil majus accedit affectui quam quod fidei catholicae puritas ubique terrarum ad Dei gloriam valeat ampliari, et macula pravitatis haereticae de locis illis quae infecisse dinoscitur virtutis divine cooperante subsidio per nostrae ac vestrae sollicitudinis ministerium penitus deleatur. c.u.m igitur hujusmodi cura negotii sit n.o.bis ab apostolicae sede commissa nos dilectorum n.o.bis in Domino inquisitorum pravitatis ejusdem in regno Franciae condignis desideriis annuentes, universitati vestrae auctoritate qua in hac parte fungimur, in virtute obedientiae districte praecipiendo mandamus quatenus depositiones testium super pravitate ipsa jam receptorum a vobis vel recipiendorum in posterum, quia negotium Inquisitionis in praedicto regno Franciae inquisitoribus commissum eosdem contingere dinoscitur, in eo scilicet quod depositiones hujusmodi faciunt ad instructionem sibi commissi negotii ut per eas de statu personarum praefati regni habere possunt not.i.tiam pleniorem, eisdem vel ipsorum certo et fido nuntio ad transcribendum sine difficultatis obstaculo a.s.signetis, ut iidem inquisitores depositionibus ipsis pro loco et tempore uti possint contra personas praedicti regni, quae per depositiones ipsas apparebunt de heresi culpabiles vel suspectae. Datum apud Urbem veterem, decimo quarto Kalendas Junii, anno Domini MCC septuagesima tertio, pontificatus Domini Gregorii papae decimi anno secundo.

XII.

BULL OF ALEXANDER IV. AUTHORIZING INQUISITORS TO ABSOLE EACH OTHER.[530]

(Archives de l'Inquisition de Carca.s.sonne,--Doat, x.x.xI. fol. 196.)

Alexander episcopus, servus servorum Dei dilectis filiis fratribus ordinis praedicatorum, inquisitoribus haereticae pravitatis in Tholosa et aliis terris n.o.bilis viri A. comitis Pictavensis, salutem et apostolicam benedictionem. Ut negotium fidei valeatis liberius promovere, vobis auctoritate praesentium indulgemus ut si vos excommunicationis sententiam et irregularitatem incurrere aliquibus casibus ex humana fragilitate contingat vel recolatis etiam incurrisse, quia propter vobis injunctum officium ad priores vestros super hoc recurrere non potestis, mutuo vobis super hiis absolvere juxta formam ecclesiae, ac vobisc.u.m auctoritate vestra dispensare possitis, prout in hoc parte prioribus ab apostolica sede concessum est. Nulli ergo omnino hominum liceat etc.... Datum Anagniae Nonis Julii pontificatus nostri anno secundo (7 Jul. 1256).

XIII.

CASE OF FALSE WITNESS.

(Doat, XXVII. fol. 204.)

Bernardus Pastoris de Marcelhano mercator, habitator Pedenacii diocesis Agathensis, sicut per ipsius confessionem, sub anno Domini MCCCXXIX., mense Maii XIX die factam et processum inde habitum apparet, veniens spontanea voluntate, non vocatus nec citatus per episcopum nec inquisitorem, sed per aliquos complices suos inductus, in domo episcopali Biterris, ubi tunc nos, frater Henricus de Chamayo, ordinis predicatorum, inquisitor Carca.s.sonne, eramus, quamdam papiri cedulam scriptam n.o.bis presentari et tradi per aliquos de familiaribus dicti Domini Episcopi procuravit et fecit, cujus tenor sequitur in hec verba: Significatur religiose majestati domini inquisitoris heretice pravitatis in seueschallia Carca.s.sonne, seu ejus loc.u.mtenentis, quod c.u.m eo anno Begguini heretici et de heresi dampnati fuissent combusti juxta castrum de Pedenaco, mandate domini nostri regis et domini Inquisitoris, mandato summi Pontificis et domini Episcopi Agathensis; hinc est quod quidam perverso spiritu imbutus, adherens heretice pravitati, perversum animum suum ad fidem heresis perversis operibus ac hereticis et dampnosis suasionibus immittens, eorum perversa opera sequendo, quadam die post combustionem hereticorum et specialiter post combustionem cujusdam vocati Formayro et ejus sociorum, Raimundus Ba.r.s.eti, notarius, catholice fidei spernens doctrinam, et mandata Apostolica et domini nostri regis, et dicti domini Agathensis Episcopi, si potuisset, impugnando, et, quod deterius est, si adherentes habuisset, contra fidem Catholicam infringendo, accessit ad loc.u.m ubi dictus Formayro et alii superius nominati sunt combusti, et flexis genibus tanquam adoraret eorum nequitiam, accepit de ossibus dictorum combustorum hereticorum et de heresi dampnatorum et pro heresi, justo mandato domini nostri summi pontificis ac domini nostri regis legitime combustorum, et ipsa ossa in pallio sive sindone involvens c.u.m multa reverentia ac si essent reliquie sanctorum, accepit ac sec.u.m asportavit, et c.u.m per quosdam supervenientes peteretur quid faciebat ibi ipse Raimundus respondit: "Ego colligo de ossibus istorum combustorum, vere martirum, quia pro certo ipsi erant sanioris fidei quam illi qui eos fecerant comburi, et de hoc habeo fidem meam, et ipsi erant optimi Christiani, et c.u.m magno prejudicio et contra jus sunt combusti, et credo eos martires et eorum fidem laudo et credo quod sunt in Paradiso." Sic tunc testes infrascripti ejus vesaniam et incredulitatem ac etiam hereticam pravitatem increpantes, dixerunt dicto Raimundo: "Ut quid talia facitis et talia dicitis ac a.s.seritis rebellionem Catholice fidei, quia certe nos credimus quod quidquid per sanctam Ecclesiam fit, digne et juste fiat, quia si non essent reperti heretici et pro heresi dampnati, jam non devinissent ad taliam sententiam." Ad quod respondens dictus Raimundus Ba.r.s.eti dixit hec verba vel similia: "Deberent teneri pro bonos christianos et veros martires, et hic non possem non credere quod non sint boni christiani," et nihil aliud posset sibi dari intellegi contra suam opinionem predictam. Quare supplicatur vestre Magnifice Dignitati ut ex vestro officio super premissis per vos adhibeatur remedium opportunum, et ad informandum vos nominantur testes, Imbertus de Ruppefixa, domicellus, Joannes Maurendi. Qua quidem cedula ut premitt.i.tur presentata et per nos recepta, dictum Bernardum ad nostram presentiam fecimus evocari, qui in judicio const.i.tutus, juratus de veritate dicenda postmodum recognovit se fecisse fieri et dictari eamdem per magistrum Guillelmum Lombardi cleric.u.m et procuratorem Pedenacii habitatorem et scribi per Petrum cleric.u.m magistri Arnaudi Vasconis notarii dicti loci ad instantiam et instructionem Guillelmi Masconis de Pedenacio apotecarii, qui ipsam cedulam seu substantiam facti super quo formata fuit, conscientibus aliquibus aliis complicibus inferius nominandis primitus scripsit manu propria in vulgari, et postmodum eam sic in vulgari scriptam fecerunt formari et transcribi in forma predicta.

Vocatis autem Joanne Maurendi, Guillelmo Masconis, Imberto de Ruppefixa, Durando de Podio, Guillelmo de Casulis, a quibus idem Bernardus primo a.s.serebat se audivisse narrari factum predictum, in dicta cedula expressum, et quod a principio, ut dixit, credebat esse verum, et coram n.o.bis, Inquisitore predicto, uno post alium singulariter in judicio const.i.tutis ac medio juramento interrogatis, si sciebant factum, prout in ipsa cedula continebatur fuisse verum, et primo respondentibus se nihil scire de ipso facto, nisi per auditum dici alienum, excepto dicto Joanne Maurendi, qui a.s.seruit ipsum factum fore verum et deposuit de scientia et de visu, tandem prefatis Joanne Maurendi et Imberto de Ruppefixa in dicti Bernardi presentia affrontatis, et in judicio const.i.tutis, et de veritate dicenda juratis, negaverunt unus post alium se dixisse predicto Bernardo factum predictum, et aliquid scire de ipso facto, excepto dicto Imberto qui, c.u.m dicto Joanne Maurendi, finaliter a.s.seruit se scire et vidisse, prout in culpa sua inferius postea recitanda plenius est expressum. Quibus omnibus premissis sic actis, habita suspicione per nos, Inquisitorem predictum, ex verisimilibus conjecturis et circ.u.mstantiis in eisdem tunc notatis, de consilio discretorum ibi presentium, eosdem Bernardum, Joannem, Guillelmum et Imbertum in carcere fecimus detineri; qui omnes sic detenti et in carcere reclusi, per paucos dies, apud Biterrim fuerunt auditi, interrogati et super premissa cedula plenius examinati, tandemque post multas exhortaciones, interrogationes et requisitiones eis factas, falsitatem et machinationem per eos factam inimicabiliter et dolose contra dictum Raimundum aperuerunt, unus post alium, non tamen ex toto nec clare donec fuerunt in dicto carcere per dies multos detenti et apud Carca.s.sonam adducti. Dictus tamen Imbertus fuit primus qui predictam falsitatem et machinationem apperuit et detexit, non tamen ex integro donec omnes predicti quatuor, scilicet Bernardus Pastoris, Joannes Maurendi, Imbertus et Guillelmus fuerunt apud Carca.s.sonam adducti et in ipso muro detenti. Demum vero dictus Bernardus post multas exhortaciones, inductiones et deductiones, effusis lacrymis, modum et seriem totius tractatus et machinationis predicte, falsitatis et cedule fabricationis et consentie in eis, corde gemebundo, detexit ac confessus fuit, quod, licet a principio dixisset se credere contenta in ipsa cedula fore vera, prout ab ipsis Joanne Maurendi, Guillelmo Masconis, et Imberto predictis se audivisse a.s.seruerat, finaliter tamen bene perpendit ex dictis predictorum et ex circ.u.mstanciis in dicto tractatu habitis, et firmiter credidit quod predicta omnia in ipsa cedula contenta prout contra dictum Raimundum Berseti proposita erant non essent vera sed falsa et eidem Raimundo imposita falso et mendaciter, per malevolentiam et inimicitiam quam ipse et alii predicti et quidam alii de Pedenacio quos nominat, querebant vel habebant contra vel apud istum Raimundum Berseti ex causas quas in sua confessione expressit, et hoc etiam credebat et perpendebat antequam redderet cedulam predictam, sicut dixit, quodque in itinere dum ipse qui loquitur et dictus Joannes Maurendi ibant apud Biterrim ad redendam cedulam predictam dixit ipse loquens dicto Joanni: "Pectus multum me sollicitat non reddere istam cedulam," et dictus Joannes Maurendi respondit quod bene redderet eam nisi esset ibi pro teste scriptus; et hoc audito ipse Bernardus respondit: "Melius est quod estis testes et ego ipsam presentabo, quia quando sunt plures testes melius probabitur factum predictum." Item, quando fuerunt Biterrim, ipse Bernardus Pastoris fecit dictum Joannem Maurendi recedere et reverti postmodum, ne, si videretur per dominum inquisitorem esset suspectus quod se ingereret in testem, non vocatus nec citatus, et postea fecit eum c.u.m aliis citari, et eisdem citatis, ministravit expensas in cena, non tamen de pecunia sua aliorum consentientium in predictis. Item, quamdam informationem seu inquestam que fiebat in curia regia seu vicarii regii Bitterris contra dictum Raimundum Berseti super quibusdam casibus officium Inquisitionis minime tangentibus, tam ad expensas proprias quam aliorum, prosequebatur pro viribus et ducebat in odium et malum dicti Raimundi Berseti, non obstanti quod crederet contenta in ipsa cedula non esse vera, et quod etiam dixisset Joanni Maurendi et Guillelmo Mascon predictis se non credere ea fore vera nec adhibere fidem dictis eorumdem, et quod etiam sibi respondissent: "Vos, si est verum aut non, solus debetis ferre testimonium." Interrogatus quare ergo reddebat dictam cedulam ex quo sciebat eam contiuere falsitatem, respondit quod propter suum malum et suam ruinam et quod volebat quod propter illa ipse Raimundus Berseti haberet inde malum et dampnum. Interrogatus quare credebat inde malum eventurum dicto Raimundo Berseti, si ipsa cedula vel contenta in ea probarentur, respondit se nescire modum curie domini Inquisitoris, tamen sciebat, ut dixit, eadem contenta in ipsa cedula esse hereticalia, et quod dictus Raimundus propter hoc caperetur et in carcere poneretur et detineretur et postmodum remitteretur domino Episcopo Biterrensi et quod ipse episcopus posset de ipso Raimundo facere inquestam, sciens tum, ut dixit, quod dictus dominus Episcopus portabat tunc eidem Raimundo Berseti malam voluntatem, et quod non fecisset illi nisi malum et dampnum, credens tunc, ut dixit et desiderans quod ipse Raimundus condempnaretur ad perdendum officium suum, scilicet notariatus, et quod perderet magnam vel majorem partem bonorum suorum, et quod hoc sibi dixerant aliqui de complicibus predictis et aliis, quod talia erant in dicta cedula que, si probarentur, et causa bene duceretur, dictus Raimundus perderet magnam partem bonorum suorum committens predicta. Dixit se penitere de predictis.

XIV.

HOPELESSNESS OF DEFENCE.

(MSS. Bibl. Nat., fonds latin, nouvelles acquisitions, 139, fol.

33.)

Anno quo supra XIIII Kal. Februarii (19 Jan. 1252) P. Morret comparuit coram magistris inquisitoribus apud Carca.s.sonam et requisitus si volebat se deffendere de hiis que in instructione inventa sunt contra eum et si volebat ea recipere dixit quod non.

Item requisitus dixit quod habebat inimicos, videlicet B. de Beo et sorores ejus pro eo quod habuit causam c.u.m eis, tamen postmodum pacificatum fuit inter eos. Item B. Seguini est inimicus suus. Item Savrina est inimica sua quia ipsa dicebat quod rem habuerat c.u.m filia sua. Et requisitus si aliud volebat dicere vel proponere ad deffensionem suam dixit se nichil aliud scire, et fuerunt sibi publicata dicta testium in inquisitione contra ipsum inita in praesentia domini episcopi et dictorum inquisitorum. Et facta publicatione iterum fuit requisitus semel, secundo et tertio si volebat aliquid aliud dicere ad deffensionem suam vel aliquas legitimas exceptiones proponere, dixit quod non, nisi sicut dixerat; et fuit sibi a.s.signata dies super hiis que inventa sunt contra eum in inquisitione et sibi publicatis in presentia praedictorum ... ad audiendam deffinitionem suam in octava Sti Vincentii (29 Jan.) in burgo. (Registre de l'Inquisition de Carca.s.sonne.)

XV.

BULL OF GREGORY XI. RELEASING A "PEXARIACH."

(Doat, x.x.xV. fol. 134.)

Gregorius episcopus servus servorum Dei dilecto filio inquisitori heretice pravitatis in partibus Carca.s.sonensibus, auctoritate apostolica deputato, salutem et apostolicam benedictionem.

Humilibus supplic.u.m votis libenter annuimus eaque favore prosequimur opportuno; sane pet.i.tio pro parte Bidonis de Podio Guillermi, laici, Burdegalensis diocesis, n.o.bis nuper exhibita, continebat quod ipse qui dudum c.u.m nonnullis dampnatis societatibus per regnum Francie discurrentibus, qui de Pexariacho nuncupabantur, et de heresi fuerunt vehementer suspecte, per heresim hujusmodi quam secundum quod testes contra c.u.m super hoc producti deposuerunt, confessus, ext.i.terat ad perpetuum carcerem condempnatus et in eo ex tunc continue stet.i.t, suam penitentiam humiliter faciendo, et vere penitens et a predicta heresi discedens ad gremium et unitatem sancte matris ecclesie redire desiderat quamplurimum et affectat; quodque illi qui eum propter hujusmodi heresim auctoritate apostolica condemnarunt, liberandi eum ab hujusmodi carceribus, quamvis sit contritus et redire velit, ut perfertur, nullam habent potestatem, quare pro parte dicti Bidonis n.o.bis fuit humiliter supplicatum ut providere ei in premissis de benignitate apostolica dignaremur; nos, hujusmodi supplicationibus inclinati, discretioni tue prefatum Bidonem si in judicio conscientie tue tibi videatur, quod ad hoc ipsius Bidonis merita suffragantur, liberandi a predicto carcere et sibi alias penitentias salutares auctoritate apostolica imponendi, hujusmodi heresi per eum primitus abjurata, tibi tenore presentium concedimus facultatem. Datum apud Pontem-sorgie, Avenionensis diocesis, secundo Idus Maii, Pontificatus nostri anno primo (14 Maii, 1371).

XVI.

MONITION OF THE ARCHBISHOP OF NARBONNE IN 1329 TO PROTECT PENITENTS WEARING CROSSES.

(Doat, XXVII. fol. 107.)

Quoniam illis qui pnitentiam sibi impositam proper crimen haeresis agunt improperia obloquentium vel detrahentium quandoque dant materiam retrahendi a via veritatis et pnitentias facere omittendi, potissime quando de crucibus vel de pnitentiis aliis sibi impositis irrisiones et detractiones eis inferuntur, idcirco nos Archiepiscopus, Episcopi, Inquisitores et Commissarii antedicti volentes talium obloquentium detrahentium et deridentium verbositatibus et malitiis obviare, et eos pnitentiatos in s...o...b..no proposito confovere, monemus canonice semel secundo et tertio ac peremptorie omnes et singulos utriusque s.e.xus cujusc.u.mque conditionis aut status existant et nihilominus in virtute sanctae obedientiae eisdem auctoritate apostolica inhibemus ne quis cujusc.u.mque conditionis aut status existat audeat vel praesumat dictis personis pnitentiatis vel crucesignatis occasione praedicti criminis improperium dicere vel dictum crimen retrahere vel quomodolibet imputare, intimantes omnibus tenore praesentis edicti quod eisdem detractoribus improperatoribus irrisoribus et oblocutoribus, si qui fuerint et de transgressione hujus edicti nostri legitime const.i.terit, cruces similes imponemus et alias procedemus contra eos secundum quod de jure ct provincialibus conciliis praelatorum ext.i.terit procedendum. Monemus insuper dictos crucesignatos et pnitentiatos ut dictas cruces eis impositas humiliter continuo infra domum et extra portent, et sine ipsis crucibus infra domum vel extra ullatenus incedant, intimantes eisdem quod si eorum aliqui sine dictis crucibus prominentibus et apparentibus infra domum vel extra incedere praesumpserint ipsos tanquam haereticos et impnitentes reputabimus et eos puniemus animadversione debita prout in Valentino et Biterrensibus conciliis est ordinatum.

XVII.

OATH ADMINISTERED TO JAILOR OF INQUISITION.

(Archives de l'Inquisition de Carca.s.sonne.--Doat, x.x.xII. fol. 125.)

Anno Domini MCC octuagesimo secundo, s.e.xta feria (vel) Sabbato infra octavas Apostolorum Petri et Pauli (3 Julii, 1282), fuit injunctum et districte mandatum et per juramentum Radulpho custodi immuratorum et Bernardae uxori suae per fratrem Joannem Galandi inquisitorem, in praesentia fratris P. regis prioris, fratris Joannis de Falgosio et fratris Archembaudi quod de caetero non teneat scriptorem aliquem in muro nec equos, nec ab aliquo immuratorum mutuum recipiant nec donum aliquod. Item nec pecuniam illorum qui in muro decedunt, retineant, nec aliquid aliud, sed statim inquisitoribus denuncient et reportent. Item quod nullum incarceratum et inclusum extrahat de carcere. Item quod immuratos pro aliqua causa extra primam portam muri nullo modo extrahat, nec domos intrent nec c.u.m eo comedant. Item nec servitores qui deputati sunt ad serviendum aliis occupent in operibus suis, nec eos nec alios mittant ad aliquem loc.u.m sine speciali licentia inquisitorum.

Item quod dictus Radulphus non ludat c.u.m eis ad aliquem ludum, nec sustineat quod ipsi inter se ludant, et si in aliquo de praedictis inveniantur culpabiles ipso facto incontinenter de custodia muri perpetuo sint expulsi. Actum coram praedicto inquisitore in testimonio praedictorum et mei Pontii praepositi notarii, qui haec scripsi.

XVIII.

ROYAL LETTERS CONCERNING THE CONFISCATIONS AT ALBI.

(Doat, x.x.xIV. fol. 131.)

Universis presentes litteras inspecturis, Petrus Textor, notarius Domini Regis, tenens loc.u.m n.o.bilis viri domini Raynaldi de Nusiacho, domini nostri regis militis, ejusque vicarii Albie et Albigesii, salutem et presentibus dare fidem. Noveritis nos vidisse, tenuisse et diligenter inspexisse quosdam patentes litteras excellentissimi principis et domini clare memorie Sancti Ludovici Dei gratia Francorum regis, ejus sigillo cereo viridi et filis sericis viridibus et rubeis in pendenti sigillatas, inter cetera continentes quoddam capitulum cujus de verbo ad verb.u.m tenor sequitur: "In hunc modum est sciendum quod immobilia que n.o.bis et successoribus nostris advenient de heresibus et faidamentis hereticorum debemus nos et successores nostri et tenemur vendere vel alienare infra annum, talibus personis que facient episcopo et ecclesie Albiensi et successoribus suis servicium et alia que tenebantur facere eis veteres possessores pro rebus iisdem; si vero nos vel successores nostri non vendiderimus vel alienaverimus infra annum immobilia hujusmodi, episcopus Albiensis vel successores sui in secundo anno et in tertio accipiet auctoritate propria illa immobilia et possidebit et faciet fructus suos, et si nos vel successores nostri infra tertium annum non vendiderimus vel alienaverimus predicta ut dictum est, episcopus Albiensis et successores sui ex tunc habeant et retineant auctoritate propria possessionem et proprietatem omnium predictorum pleno jure." In cujus visionis et inspectionis testimonium, nos dictus loc.u.mtenens dicti domini vicarii sigillum autentic.u.m curie Albie domini nostri regis huic presenti vidimus in pendenti duximus apponendum. Datum Albie, die Veneris post festum beati Vincentii Martyris, anno Domini MCCCIII. (23 Januarii, 1304).

Philippus Dei gratia Francorum rex seneschallo Tholosano vel ejus loc.u.mtenenti salutem. Ex parte dilecti et fidelis noster episcopi Albiensis n.o.bis fuit expositum quod super incursibus et faidimentis condemnatorum de heresi, inter Sanctum Ludovic.u.m avum nostrum et dictum episcopum quedam ordinatio facta fuit, quod nos medietatem bonorum immobilium ipsorum condemnatorum ad manum nostram devenientium tenemur extra manum nostram ponere infra annum, et si infra primum et secundum annum dicta bona non fuerint vendita, idem episcopus in tertio anno dictorum bonorum fructus facit suos, et si bona hujusmodi condemnatorum in tertio anno vendita non fuerint, in quarto anno tam in possessione quam in proprietate dictus episcopus bonorum ipsorum efficitur dominus in solidum, et habet idem episcopus electionem dicta bona retinendi pro pretio pro quo alii venderentur, prout in litteris inde confectis et sigillo regio in cera viridi sigillatis dicitur plenius contineri, et quod gentes et nonnulli officiarii vestri seneschallie vestre et quidam alii dictam ordinationem que retroactis temporibus servata fuit, infringunt et infringere ac contra eam venire nituntur indebite et de novo; quare mandamus vobis quatinus si, vocatis procuratore nostro et aliis evocandis, vobis const.i.terit ita esse, dictam ordinationem juxta dictarum litterarum continentiam faciatis ratione previa firmiter observari, ea que contra ipsius ordinationis tenorem in dicti episcopi prejudicium indebite et de novo facta fuisse inveneritis ad statum debitam taliter reducentes quod super hoc ad nos non reperitur querela. Actum apud Novum Mercatum, die decima septima Augusti, anno Domini MCCCVI.

(Doat, x.x.xV. fol. 94.)

Philippus Dei gratia Francorum rex, Tholose et Carca.s.sone Seneschallis aut eorum loc.u.mtenentibus salutem. Exposuerunt n.o.bis nostri super incursibus heresis senescalli Carca.s.sone et episcopi Albiensis procuratores quod, c.u.m incursus heresis civitatis Albie et districtus ejusdem ad nos et ad dictum episcopum equis partibus pertineant, nonnullique dicte civitatis pro heresis crimine fuerint condempnati, et per hujusmodi condempnationem bona ipsorum n.o.bis et dicto episcopo confiscata; nihilominus tamen nostri et episcopi procuratores predicti debita que per nonnullas personas diversorum locorum dictis condempnatis debebantur, quorum obligationes in dicta civitate celebrate fuerunt et ibidem exsolvi promisse, voluerunt exigere et nostris et episcopi, ut decet, rationibus applicare, quidam barones, n.o.biles et prelati quibus dicti debitores sunt subditi, nitentes dicta debita per dictos suos subditos contracta, sibi applicare, dicentes quod ad eos pertinet confiscatio ipsorum debitorum, dictos procuratores in exactione debitorum hujusmodi impedire nituntur indebite, c.u.m in dicta civitate contracta et solvi promissa, ut predicitur, fuerint, sicut dic.u.n.t: quare mandamus vobis et vestrum cuilibet, ut pertinebit ad eum, quatinus, si vocatis evocandis, summarie et de plano const.i.terit de premissis, dictos barones n.o.biles et prelatos ab impedimento predicto opportunis remediis desistere compellentes, predicta talia debita per dictos procuratores pro n.o.bis et dicto episcopo levari et exigi, et debitores ad ea solvendum compelli permittatis et faciatis, ac ipsa exacta n.o.bis et dicti episcopi rationibus applicari; et c.u.m vos propter debatum hujusmodi de predictis debitis plura per manum nostram ut superiorem, levari et exigi fecisse dicamini, de quibus ipse episcopus partem ipsum contingentem non habuit, ut dicit; si premissa vera sint, de hac parte episcopum ipsum contingente, eidem expeditionem fieri faciatis. Datum Parisius, decima s.e.xta die Martii, anno Domini MCCCXXIX.

XIX.

GIFT TO INQUISITOR FROM THE CONFISCATIONS.

(Doat, x.x.xI. fol. 171.)

Alfonsus filius regis Franciae, Pictavensis et Tholosa.n.u.s comes, universis presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Notum facimus quod nos libere et pie concedimus et donamus Egidio clerico, inquisitori de heresi in partibus Tholose de cujus servitio nos laudamus, intuitu pietatis, centum solidos Tholosanos annui redditus, in terra Raimundi de Vaure, militis, diocesis tholosane, sita in territorio Sancti Felicis et in feodo, que terra devenit ad nos incursa pro crimine heretice pravitatis, tenenda ab eodem et etiam possidenda quamdiu vixerit pacifice et quiete ita tamen quod post ejus decessum ad nos seu successores nostros libere revertatur, et si inveniretur quod plus valeret tempore date presentium litterarum, illud non intelligimus concessisse nec dona.s.se, ita tamen quod illam terram vel redditum alienare non possit sine nostra licentia speciali. In cujus rei testimonium presentibus litteris sigillum nostrum duximus apponendum, salvo jure quolibet alieno. Actum apud hospitale juxta Corbolium, anno Domini MCCLI., mense Julii.

XX.

CHARLES OF ANJOU'S INSISTENCE AS TO CONFISCATED PROPERTY.

(Archivio di Napoli, Anno 1272, Reg. 15, Lettera C, fol. 77.)

Scriptum est seneschallo Provincie etc. Olim vicario et subvicario quandam Ma.s.silie dedisse dicimur in mandatis ut c.u.m maria Roberta de Ma.s.silia mulier accusata de crimine heresis antequam ad carcerem occasione predicte criminis finaliter condempnaretur quamdam domum suam predicti criminis occasione ad nostram curiam legitime devolvendam vendiderit fraudulenter, ipsi vel eorum alter inquirerent de premissis diligentius veritatem, et si rem invenirent ita esse dictam domum ad opus nostre curie revocantes facerent ipsam publice subastari, rescripturi n.o.bis quantum de ea poterat inveniri: ipsi vero mandatum nostrum in hac parte ducentes penitus in contemptum id facere non curarunt. Unde nos presenti vicario et subvicario Ma.s.silie sub obtentu gratie nostre districte precipimus ut ipsi vel alter eorum super premissis inquisita diligenter veritate si eamdem domum invenerint ad nostram curiam occasione hujusmodi pertinere ipsam ad opus ipsius curie nostre revocantes ipsam subastari faciant rescripturi n.o.bis quantum de ea poterit inveniri. Quia tamen ipsum negotium plurimum n.o.bis cordi exist.i.t, volumus et fidelitati tue precipiendo mandamus quatenus in premissis committi non patiatis negligentiam vel defectum, et si forsan procurator curie nostre in provincia occupatus aliis hiis interesse nequiverit alium qui degat Ma.s.silie statuas ut executioni predictorum omnium intersit prout de jure fuerit et utilitati nostre curie videatur expedire. Datum Capue XIIII. Januarii prime indictionis.